Θεσσαλονίκη : 100 χρόνια ελλάδας, πατριαρχίας, καπιταλισμού είναι αρκετά & η αθέατη όψη του φεστιβάλ κινηματογράφου

Η συλλογικότητα Μπάσταρδες με Μνήμη δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 2011 με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό. Σκοπός μας είναι η ανάδειξη των κοινωνικών, ταξικών και έμφυλων αγώνων της πόλης, ενάντια στην κυρίαρχη ρητορεία, ως απαραίτητο εφόδιο για τους αγώνες που συμβαίνουν και αυτούς που έρχονται

Εισαγωγή 9
Μέθοδος counter memory 17
Κεφ 1. Κοινοτικές και εθνοτικές συνθήκες στη Μακεδονία (τέλη 19ου – αρχές 20ου αιώνα) 27
Κεφ 2. Η Θεσσαλονίκη στην κόψη των βαλκανικών εθνικισμών (τέλη 19ου – αρχές 20ου αιώνα) 51
Κεφ 3. Πολεοδομική εξέλιξη: Από την πόλη των μαχαλάδων και των εξεγέρσεων στην ιπποδάμεια ρυμοτομία 107
6 Μπάσταρδη Μνήμη
Κεφ 4. Ταξική σύνθεση και εργατικοί αγώνες (τέλη 19ου – αρχές 20ου αιώνα) και η έμφυλη διάστασή τους 153
Κεφ 5. Πολιτικές οργανώσεις στη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία 243
Κεφ 6. Η ιστορία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και των εργατικων σωματειων 279
Κεφ 7. Το Παρακράτος 299
Κεφ 8. Η εξέγερση του 1936 317
Χρονικό 339
Βιβλιογραφία 357

Αν… Φανταστείτε, λέει, κάθε χρόνο, να γινόταν στη Θεσσαλονίκη ένα Διεθνές Φεστιβάλ. 12ο Φεστιβάλ Εξόρυξης Χρυσού 21ο Φεστιβάλ Πολεμικών Βιομηχανιών 34ο Φεστιβάλ Ελαστικής Εργασίας. ν στη Θεσσαλονίκη γινόταν κάθε χρόνο ένα τέτοιο διεθνές Φεστιβάλ, διαδηλωτές θα συνέρρεαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους σ’ αυτό. Πορείες, συναυλίες, αντισυνέδρια. Ένα πολύμορφο κίνημα (μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με την πολιτική συγκυρία) θα δήλωνε παρόν, βροντοφωνάζοντας πως τέτοιες γιορτές δεν έχουν θέση εδώ πέρα. Όμως όχι. Στη Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο δεν γίνεται κανένα τέτοιο Φεστιβάλ. Κανένα Φεστιβάλ που θα ομολογούσε με ωμότητα -αλλά και ευθύτητα- ότι η παντοδυναμία της αγοράς ορίζει το τι είναι “γιορτή” και τι “όχι”. Ότι είναι δευτερεύον ζήτημα κάτω από ποιες συνθήκες δουλέουν οι εργαζόμενοι στις φεστιβαλιζόμενες βιομηχανίες. Ότι αν το εμπόρευμα είναι πρώτης ποιότητας, λίγη σημασία έχει ο τρόπος που παράχθηκε. Αντιθέτως. Στη Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο γίνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Κι αυτό δεν είναι σαν τα άλλα Φεστιβάλ.

 

This entry was posted in Αντιεθνικισμός, Αντιπατριαρχικός αγώνας, βιβλία, Κοινωνικός έλεγχος - Καταστολή, Μπροσούρες, κείμενα, αναλύσεις και βιβλία συλλογικοτήτων, Ταξικοί αγώνες and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.