Τι κοινό είχαν οι Αθυρόστομοι του Λονδίνου, το κίνημα του Ελεύθερου Πνεύματος, τα πρώτα γυναικεία κοινόβια της Κολονίας, η εξέγερση της Οξφόρδης, οι Θαβωρίτες, οι Σκαφτιάδες, οι Antinomians κι άλλα πολλά κινήματα που αναδύθηκαν στην καρδιά του μεσαιωνικού κόσμου; Μισούσαν τα δεσμά της κυριαρχίας, οργανωνόταν ενάντια στην εξουσία φεουδαρχών, βασιλιάδων και εκκλησίας μέσα από κοινότητες αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης και ισότητας. Κάποιες κάηκαν ως μάγισσες, άλλοι ως μάγοι, άλλοι θανατώθηκαν ή φυλακίστηκαν. Ύστερα ήρθαν οι τρομερές εκείνες επαναστάσεις και οι πρώτοι στοχαστές που προσπάθησαν να αποτυπώσουν θεωρητικά (στο βαθμό που μπορούσαν) αυτή την καταγεγραμμένη ιστορικά μάχη για ελευθερία, τον διαρκή αγώνα ενάντια σε κάθε είδος καταπίεσης και εξουσίας. Με μικρές ή μεγάλες ήττες, αλλά σίγουρα με μεγάλα ιστορικά βήματα ο αναρχισμός ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο δρόμος προς την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση.
Ο Clifford Harper αποτυπώνει αυτή την ιστορική διαδρομή του αναρχισμού συνοδεία των έργων του. Το βιβλίο εκδόθηκε στα ελληνικά το 1989.
Clifford Harper Anarxismos_1-45
Clifford Harper Anarxismos_-46-80
Clifford Harper Anarxismos-81-109
σχετική βιβλιογραφία: Θαβωρίτες, αναβαπτιστές, Μίντσερ
Το αντικείμενο της παρούσας μετάφρασης αφορά τη μέση του νήματος που συνδέει τις εξεγέρσεις των σκλάβων του αρχαίου κόσμου με τα σύγχρονα επαναστατικά κινήματα που φιλοδοξούν να καταστήσουν τον καπιταλισμό το τελευταίο εκμεταλλευτικό σύστημα της ιστορίας. Αν τη μια άκρη του νήματος αυτού την κρατάνε οι εξεγερμένοι είλωτες της Σπάρτης, οι επαναστατημένοι δούλοι και προλετάριοι της Πολιτείας του Ήλιου στην Πέργαμο κι οι 70.000 σύντροφοι του Σπάρτακου, και την άλλη, οι Παρισινοί Κομμουνάροι, οι εργάτες κι αγρότες της Ρώσικης κι Ισπανικής Επανάστασης, όπως κι οι τωρινοί ταξικοί τους επίγονοι, τότε ανάμεσά τους στέκονται τα χιλιαστικά επαναστατικά κινήματα του Μεσαίωνα. Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι αυτών υπήρξαν οι Θαβωρίτες της Βοημίας (15ος αι.), οι αγροτικές μάζες που συντάραξαν τη Γερμανία το πρώτο τέταρτο του 16ου αιώνα κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου των Χωρικών, εμπνεόμενες και καθοδηγούμενες από προσωπικότητες σαν κι αυτή του Τόμας Μίντσερ, κι η μαχητική πτέρυγα των Αναβαπτιστών που συνέδεσε τ’ όνομά της με την κατάληψη της πόλης του Μύνστερ, στα μέσα της δεκαετίας του 1530. Τέτοιου είδους κινήματα έσπειραν τον τρόμο στις τάξεις της κοσμικής κι εκκλησιαστικής ιεραρχίας (τα όρια μεταξύ των δύο υπήρξαν πολλές φορές δυσδιάκριτα στο Μεσαίωνα), αναγκάζοντας Αυτοκράτορες, Πάπες, Βασιλιάδες, τοπικούς πρίγκηπες κι ηγεμόνες αλλά και θρησκευτικούς μεταρρυθμιστές, να συνάψουν τις πλέον ετερόκλητες συμμαχίες με μοναδικό σκοπό το βίαιο σβήσιμο της εξεγερτικής φλόγας. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)