Η Marie Ganz ήταν Αυστροαμερικανή αναρχική οργανώτρια συνδικάτων, κοινωνική λειτουργός και συγγραφέας, η οποία συνελήφθη επειδή απείλησε ότι θα σκοτώσει τον John D. Rockefeller τον Νεώτερο μετά το μακελειό του Ludlow καθώς και κατά τη διάρκεια των λεγόμενων Food Riots στη Νέα Υόρκη το 1917.
Γεννήθηκε πιθανότατα το 1891. Ο πατέρας της πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου όταν κέρδισε αρκετά χρήματα πήρε μαζί του στις ΗΠΑ τη σύζυγό του, το μεγαλύτερο παιδί του, τη Marie, και τον μικρότερο αδελφό της, ανταλλάσσοντας τη σχετική άνεση της αγροτικής Γαλικίας με αυτήν της φτωχής Νέας Υόρκης. Όταν ο πατέρας της πέθανε η ίδια ήταν οκτώ χρόνων και στρώθηκε αμέσως στη δουλειά βοηθώντας τη μητέρα της που εργαζόταν με το κομμάτι στο εμπόριο ενδυμάτων. Τελικά εγκατέλειψε το σχολείο στα 13 της για μια θέση πλήρους απασχόλησης ως μεταφορέας μιας εταιρείας ενδυμάτων στην πλούσια περιοχή της Πέμπτης Λεωφόρου (Fifth Avenue). Ήταν τότε που ανακάλυψε πόσο φτωχή ήταν η οικογένειά της και πόσο άνιση ήταν η ζωή στην Αμερική. Πήγε να εργαστεί σε μια άλλη εταιρεία ρούχων και μετά τη δουλειά άρχισε να αναμειγνύεται με ριζοσπάστες φοιτητές από τη Ρωσία, που την εισήγαγαν στον αναρχισμό – που η ίδια τον αγκάλιασε. Έγινε επίσης οργανώτρια στα συνδικάτα, προκαλώντας και καθοδηγώντας μια απεργία στην εταιρεία που εργαζόταν. Οι εργαζόμενοι κέρδισαν τα αιτήματά τους, αλλά αυτό οδήγησε και στην απόλυσή της.
Καθώς είχε εξελιχθεί σε αποτελεσματική δημόσια ομιλήτρια, βρήκε μια θέση στους κόλπους του συνδικάτου ως υπεύθυνη για τα δικαιώματα των γυναικών, τόσο των εργαζομένων όσο και των ανέργων. Έδωσε αρκετές φορές ομιλίες σε συνελεύσεις των αναρχικών και σε συναντήσεις των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW), ενώ γνωριζόταν με πολλούς από τους εξέχοντες αναρχικούς και ηγέτες των IWW της εποχής. Επίσης απέκτησε το ψευδώνυμο «Sweet Marie» επειδή είχε «το λεξιλόγιο ενός ναύτη ποταμόπλοιου στον ποταμό Μισισιπή».
Στις 30 Απρίλη 1914, δέκα μέρες μετά τη σφαγή του Ludlow, τέθηκε επικεφαλής μιας πορείας στο κτίριο της Standard Oil στο Μανχάταν, όπου ξεχώρισε μέσα από το πλήθος με ένα όπλο και δηλώνοντας ότι πήγε εκεί για να σκοτώσει τον John D. Rockefeller Jr., ο οποίος, όπως και πολλοί άλλοι, ήταν υπεύθυνος για τους θανάτους των συζύγων και των παιδιών των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο. Όταν έφτασε στο γραφείο του Rockerfeller στον δέκατο τέταρτο όροφο, ανακάλυψε ότι ο ίδιος δεν ήταν μέσα, έτσι άφησε ένα μήνυμα στον γραμματέα του ότι αν δεν σταματήσει τις δολοφονίες εργαζομένων στο Κολοράντο θα τον «σκοτώσει σαν σκύλο». Την επόμενη μέρα, καθώς μιλούσε στη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στην πλατεία Union – μια διαδήλωση στην οποία είχε νωρίτερα επιτεθεί η αστυνομία, που έσπευσαν τους παρευρισκόμενους και προκάλεσαν αφορμή για 5.000 από τους 15.000 που ήταν παρόντες στην πλατεία – οι δικαστές εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης καθώς η ίδια οδήγησε μια άλλη διαδήλωση στο κτίριο της Standard Oil την επόμενη μέρα 2 Μάη. Εκεί συνελήφθη για την κατοχή ενός γεμάτου πιστολιού, κατηγορήθηκε για ανατρεπτική συμπεριφορά και καταδικάστηκε σε εξήντα ημέρες αναγκαστικής εργασίας σε ένα εργοτάξιο στο νησί Blackwell, ποινή που αργότερα μειώθηκε σε τριάντα ημέρες.
Ήταν ενεργή κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για την έλλειψη τροφής (Food Riots) και των ταραχών που ακολούθησαν στη Νέα Υόρκη το 1917. Εκεί η Ganz συνελήφθη αφού είχε οδηγήσει μια μαχητική πορεία 1000 γυναικών στο Δημαρχείο, στις 20 Φλεβάρη, παραβιάζοντας τις αστυνομικές γραμμές και καταλαμβάνοντας τα σκαλιά του Δημαρχείου. Εκεί έδωσε μια ομιλία στα Yiddish στους συγκεντρωμένους, κατά τη διάρκεια της οποίας συνελήφθη εκ νέου επειδή «δεν τήρησε τις εντολές να σταματήσει να διεγείρει το πλήθος». Ο αστυνομικός επιθεωρητής John F. Dwyer ισχυρίστηκε αργότερα ότι προέτρεπε τις γυναίκες να συνεχίσουν τις ταραχές, σε μια γλώσσα που ήταν απίθανο να την κατάλαβε ο Dwyer. Αργότερα απελευθερώθηκε με αναστολή.
Με την είσοδο των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αργότερα εκείνο το έτος, και με τον αδελφό της, τότε στον αμερικανικό στρατό, η Ganz βγήκε δημόσια να υποστηρίξει την αμερικανική παρέμβαση στην Ευρώπη, κάτι που προκάλεσε των αναρχικών και των συντρόφων της στην IWW. Στη συνέχεια απομακρύνθηκε σταδιακά από το κίνημα και λίγο μετά τον πόλεμο το 1919 παντρεύτηκε τη δημοσιογράφο Nat Ferber που είχε συναντήσει αρχικά λίγο πριν την φυλάκισή της στο νησί Blackwell. Το ζευγάρι συνεργάστηκε στην αυτοβιογραφία της Ganz με τον τίτλο «Rebels: Into Anarchy – and Out Again».
Η Marie Ganz πέθανε λίγο μετά από μια εμπλοκή με την υγεία της στο Νοσοκομείο Saint Vincent στο Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη στις 28 Γενάρη 1968.