Στις 29 Αυγούστου 1939 στο Αλικάντε εκτελέστηκε ο αναρχοσυνδικαλιστής καθηγητής και διανοούμενος Enrique Vañó Nicomenes.
Ο Enrique Vañó Nicomenes γεννήθηκε το 1911.
Το 1932 με τον Manuel Seguí και άλλους συντρόφους τους, ίδρυσαν την αναρχική ομάδα “Εικονοκλάστες” (“Iconoclastas”) στο Alcoy, η οποία ήταν μέλος της Federación Anarquista Ibérica (Αναρχική Ομοσπονδία Ιβηρικής – FAI). Εκείνη την εποχή οργάνωσε πολυάριθμες διασκέψεις στο Ελευθεριακό Αθήναιο της πόλης. Ήταν γραμματέας της τοπικής ομοσπονδίας του Alcoy της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT). Με την ιδιότητα αυτή παρενέβη τον Σεπτέμβρη του 1934 σε μια διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αρένα ταυρομαχιών της πόλης.
Τον Μάη του 1936 ήταν εκπρόσωπος του Sindicato de Oficios Varios (Συνδικάτο Οικίλων Επαγγελμάτων) της CNT του Alcoy στο Συνομοσπονδιακό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Σαραγόσα και συμμετείχε στην κατάρτιση και παρουσίαση του σχεδίου για τις πιθανές επαναστατικές συμμαχίες της Συνομοσπονδίας.
Με το ξέσπασμα του φασιστικού στρατιωτικού πραξικοπήματος του Ιούλη του 1936, τέθηκε επικεφαλής της “Columna Alcoyana” (“Φάλαγγα Alcoy”) και πολέμησε στο Cerro Muriano, στην Κόρδοβα και, γενικά, την Ανδαλουσία.
Στα μέσα Οκτώβρη 1936 τέθηκε επικεφαλής του Propaganda y Prensa del Consejo Económico Político Social (Τομέα Προπαγάνδας και Τύπου του Κοινωνικού Πολιτικού Οικονομικού Συμβουλίου), μιας οργάνωσης που ανέλαβε όλες τις λειτουργίες της Comité Revolucionario de Defensa (Επαναστατική Επιτροπή Άμυνας).
Το διάστημα 1937-1938 οργάνωσε πολυάριθμα συνέδρια στο Alcoy και τη Βαλένθια για να τιμήσει τα τάγματα των εθελοντών. Έκανε επίσης διάφορες ραδιοφωνικές προπαγανδιστικές παρεμβάσεις, αναμείχθηκε στην έκδοση “Humanidad” (“Ανθρωπότητα”), συνεργάστηκε με το Γενικό Επιτελείο της Βαλένθια, προήδρευσε της Alianza Juvenil Antifascista (AJA – Αντιφασιστική Συμμαχία Νεολαίας) και ήταν κάτι σαν δημοτικός σύμβουλος στο Alcoy για λογαριασμό της CNT μέχρι το τέλος του πολέμου.
Με τη νίκη του Φράνκο, ήταν υπεύθυνος για την επιστροφή της πόλης στους Φαλαγκίστας και αποσύρθηκε σε μια αγροικία, κοντά στο Alcoy, όπου στη συνέχεια συνελήφθη.
Ο Enrique Vañó Nicomedes συνελήφθη ενώ συμμετείχε σε μια συνέλευση στις 25 Μάη 1939 και καταδικάστηκε σε θάνατο για ένταξη σε εξέγερση με τον επιβαρυντικό παράγοντα της επίδειξης υπερβολικής και υπερβατικής θέλησης”. Εκτελέστηκε στις 29 Αυγούστου 1939 στο Αλικάντε μαζί με τους José Vañó Botella και Francisco Peidro Romeo.
*Μετάφραση: “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”.