Ο Ιταλός αναρχικός Mauro Franchini, εργάτης λατομείου, ήταν ένας από τους “βράχους” του αναρχικού κινήματος στην Carrara. Ο πατέρας του ήταν ανθρακωρύχος και ο ίδιος εργάστηκε στα λατομεία μαρμάρου της Carrara.
Εντάχθηκε στις αναρχικές αντάρτικες ομάδες σε νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και το 1945 ήταν ένας από τους ιδρυτές της Federazione Anarchica Italiana (FAI) μαζί με τους Alfonso Failla και Ugo Mazzuchelli. Με αυτούς συμμετείχε σε πολλές αναρχικές πρωτοβουλίες στην περιοχή. Ήταν ένας από εκείνους που ξανάφτιαξαν τη μαρμάρινη γέφυρα στην Carrara, αφού οι φασίστες την κατέστρεψαν με εκρηκτικά το 1945.
Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία του μνημείου του αναρχικού Gaetano Bresci στην περιοχή καθώς και του τοπικού μνημείου αφιερωμένου στα θύματα του φασισμού.
Κατά την μεταπολεμική περίοδο, συμμετείχε σε πολλούς αγώνες στο χώρο εργασίας και τη γειτονιά, συμπεριλαμβανομένης της απεργίας των 40 ημερών στα λατομεία μαρμάρου της Carrara το 1963. Ήταν εκπρόσωπος της FAI σε πολλά συνέδρια και συναντήσεις.
Ο Mauro ήταν τεχνίτης και ειδικός στη μαρμαροτεχνία. Η οικονομική του κατάσταση τον έκανε να ταξιδεύει σε πολλά μέρη του κόσμου για να βρει εργασία, συμπεριλαμβανομένης της Αφρικής, της Αλβανίας, της Αραβίας και της Ασίας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 συμμετείχε ενεργά στην τελική επιτυχημένη υπεράσπιση των γραφείων Germinal στην κεντρική πλατεία της Carrara, τα οποία είχαν κερδίσει οι αναρχικοί από τους φασίστες σε μάχη το 1945 και ο τότε δήμαρχος της πόλης ήθελε να τα αφαιρέσει από το αναρχικό κίνημα.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του συμμετείχε στις δραστηριότητες του κύκλου Malatesta στο Gragnana, του κύκλου Goliardo Fiashi στην Carrara, καθώς και στις συναντήσεις της ομάδας Germinal της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας.
Κατά το τελευταίο έτος της ζωής του ήταν πολύ άρρωστος, αλλά συνέχισε να συμμετέχει στην αναρχική δραστηριότητα όσο μπορούσε.
Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2012.