Νέστωρ Μαχνό (7/11/1888 – 6/7/1934)

7 Νοέμβρη 1888 – Γεννιέται ο Nestor Ivanovich Makhno (Нестор Иванович Махно), ιστορική προσωπικότητα του αναρχοκομμουνιστικού κινήματος στη γεωγραφική περιοχή της ουκρανίας.

Γενέτειρά του ήταν το Hulyai Pole, μια πόλη με πληθυσμό περίπου 30.000 κατοίκων στην επαρχία Κατερυόσνοβας (Екатеринославская), στα νοτιοανατολικά της ουκρανίας μεταξύ του ποταμού Δνείπερου και της Αζοφικής. Γιος μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας με τέσσερα παιδιά, με γονείς τον Ιβάν Ροντιονόβιτς Μαχνόκο και την Ευδοκία Ματβέβνα Περεντέρι, υπήρξε διοικητής του ανεξάρτητου αναρχικού στρατού (Makhnovtsina) την περίοδο 1917-1922. Η Makhnovtsina πολέμησε όλες τις παρατάξεις που επιδίωκαν να επιβάλουν οποιαδήποτε εξουσία στη νότια ουκρανία. Συγκρούστηκε διαδοχικά με τους ουκρανούς εθνικιστές, την αυτοκρατορική γερμανική και αυστρογερμανική κατοχή, τη δημοκρατία Hetmanate, τον ρωσικό λευκό στρατό, τον ρωσικό κόκκινο στρατό και άλλες μικρότερες δυνάμεις από τους ουκρανούς otamans. Το αναρχικό κίνημα στην ουκρανία επανειλημμένα προσπάθησε να αναδιοργανώσει σε ελευθεριακή βάση την ζωή στην περιοχή Huliaipole, στις απελευθερωμένες περιοχές. Ωστόσο, οι συνεχείς εισβολές και αναταραχές του εμφυλίου πολέμου απέκλεισαν κάθε μακροπρόθεσμο κοινωνικό πείραμα.

Ο Makhno πέθανε το πρωί της 25ης Ιούλη 1934 στο Παρίσι που είχε καταφύγει, και η καύση της σωρού του πραγματοποιήθηκε τρεις ημέρες αργότερα. Η στάχτη του τοποθετήθηκε σε μια τεφροδόχο στο Père Lachaise, στο νεκροταφείο της Κομμούνας των Παρισίων. Πεντακόσιοι/ες σύντροφοι και συντρόφισσες από ρωσία, γαλλία, ισπανία και ιταλία παρακολούθησαν την πολιτική κηδεία, στην οποία κύριος ομιλητής ήταν ο Volin (Vsevolod Mikhailovich Eikhenbaum). Η συντρόφισσα του Makhno, η Halyna, ήταν πάρα πολύ εξαντλημένη για να μιλήσει. Έτσι τελείωσε η ζωή ενός από τους μεγάλους μαχητές για την ελευθερία της εργατικής τάξης, για τον ελευθεριακό κομμουνισμό και την αναρχία.

Αξιοσημείωτο είναι το απόσπασμα του επικήδειου του Durruti προς τον Makhno : “Έχουμε έρθει να σε χαιρετίσουμε ως σύμβολο όλων εκείνων των επαναστατών/τριών που αγωνίστηκαν για την πραγματοποίηση των αναρχικών ιδεών στη ρωσία, αλλά και να δηλώσουμε τον σεβασμό μας για την πλούσια εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στην ουκρανία”.

This entry was posted in Έργα και βιογραφίες πολιτικών συγγραφέων και επαναστατών/ριών and tagged , . Bookmark the permalink.