Catalice Silva Greco – Η επαναστάτρια αναρχική ράπτρια

Αναρχική ράπτρια από τη Βραζιλία. Η επαγγελματική της ζωή άρχισε σε νεαρή ηλικία στο Rio Grande do Sul. Γεννήθηκε εκεί και εκεί ήταν εκεί που έκανε τη μαθητεία της πριν από την ένταξή της στο εργατικό κίνημα, αντιμετωπίζοντας ταπεινώσεις στα χέρια της αστυνομίας για τις πεποιθήσεις της.

Μέλος του Συνδικάτου Εργατριών Μοδιστρών και Συναφών Επαγγελμάτων, ήταν από τις ομιλήτριες στις συναντήσεις και μαζί με την Alzira Wekauser και τον Mauricio Felmann [ή Feldman;] – εκπροσώπησε το συνδικάτο της στο 2ο Συνέδριο Εργασίας στο Porto Alegre (27 Σεπτεμβρίου-2 Οκτωβρίου).

Παντρεύτηκε τον αναρχικό Francisco Greco και υποστήριξε γενναία τον αναρχισμό στο πλευρό του στους διάφορους εργασιακούς χώρους εργασίας, σε συναντήσεις και συνέδρια, στους δρόμους, στο σπίτι και στα αστυνομικά τμήματα στα οποία κακομεταχειριζόταν και τραυματιζόταν. Σύμφωνα με μια δήλωση του γιου της Silvio Greco, στον Rafael Fernández, το 1926-27, οι γονείς του ζούσαν σε ένα εξοχικό σπίτι στο 60 Rua Eldorado. Για κάποιο χρονικό διάστημα υπήρχε ένα σύγχρονο σχολείο που λειτουργούσε στις εγκαταστάσεις του, καθώς και μια βιβλιοθήκη και ένα τυπογραφικό πιεστήριο όπου τυπώνονταν αναρχικές εκδόσεις. Υπήρχε αίθουσα συνελεύσεων η οποία χρησιμοποιείτο και για εκθέσεις και συναντήσεις.

Η αστυνομία τα ανακάλυψε όλα αυτά και εισέβαλε στις εγκαταστάσεις. Ο αξιωματικός του στρατού Abelardo de Freitas, επελέγη από τον αρχηγό της αστυνομίας Dario Crespo, να αναλάβει την ηγεσία της επιδρομής. Τίποτα δεν διέφυγε από την αγριότητα των στρατιωτών: συσσώρευσαν τα βιβλία, τις εφημερίδες, τα έπιπλα και το τυπογραφικό πιεστήριο και όλα όσα μπορούσαν να βρουν, τα περιέλουσαν με κηροζίνη και τους έβαλαν φωτιά. Η Catalice Silva Greco προσπάθησε να σώσει κάποια βιβλία από τις φλόγες, αλλά την σταμάτησε ο Abelardo Freitas με γροθιές, χαστούκια και κλωτσιές. Όταν ο σύντριοφός της Francisco Greco έφτασε στο σπίτι, οι επιδρομείς τον άρπαξαν, τον χτύπησαν και τον βασάνισαν. Παρά όλη τη βία που υπέστη και έγινε μάρτυρας, η Catalice δεν παραιτήθηκε ποτέ από τις πεποιθήσεις της και πέθανε αναρχική.

*Από το Os Companheiros, τόμος 1 (Ρίο ντε Τζανέιρο, 1994). Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.

This entry was posted in Αναρχοσυνδικαλισμός, Γυναίκες της Αναρχίας (βιογραφίες και κείμενα), Έργα και βιογραφίες πολιτικών συγγραφέων και επαναστατών/ριών and tagged , . Bookmark the permalink.