Οι βασικοί λόγοι που μας κάνουν να ασχοληθούμε με το αναρχικό κίνημα στη Χιλή είναι δύο. Ο πρώτος είναι η ιδιομορφία της χώρας ως προς τη γεωγραφική της μορφή και θέση αλλά και τον ορυκτό της πλούτο και ο δεύτερος η ιδιομορφία του ίδιου του κινήματος, το οποίο, πέρα από τη δυναμική του, παρουσιάζει και διαφορές από τα αντίστοιχα κινήματα της Βραζιλίας και της Αργεντινής, καθώς αυτό της Χιλής αναπτύσσεται αυτόνομα, χωρίς να στηρίζεται σε ηγέτες οικονομικούς μετανάστες, που μετέφεραν την εμπειρία της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΙΛΗ
Για να καταλάβουμε πώς γεννήθηκε, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, το αναρχικό κίνημα στη Χιλή, πρέπει να περιγράφουμε την ιστορική πραγματικότητα της χώρας εκείνη την περίοδο. Η Χιλή έχει κερδίσει στον βίαιο κατακτητικό «πόλεμο του Ειρηνικού» από το Περού και τη Βολιβία εδάφη πλούσια σε νιτρικά άλατα, ασήμι και χαλκό. Αυτά τα εδάφη προσελκύουν στον βορρά της Χιλής πολλούς εσωτερικούς μετανάστες αλλά και ξένους (μεταξύ αυτών και πολλοί Έλληνες που εγκαθίστανται στην Αντοφαγκάστα), που δεν τα έχουν καταφέρει στις ΗΠΑ.
