Ο αγώνας συνεχίζεται
Στη ζωή του ο άνθρωπος περνάει από πολλές συγκρούσεις και πολλούς αγώνες, είτε ατομικά είτε συλλογικά, για να ικανοποιηθούν τα δικαιώματά του. Ποιο είναι, όμως, το ερώτημα που βάζει έντονα στο τέλος κάθε αγώνα για να περάσει στον επόμενο; Ποιοι είναι οι στόχοι για την κατάκτηση των οποίων αγωνίστηκε και ποιες οι νίκες για τις οποίες αγωνίστηκε.
Οι 44 μέρες που δώσαμε από τη ζωή μας στην απεργία πείνας έκαναν τη φωνή μας να φτάσει σε όλο τον πλανήτη. Παρόλες τις δύσκολες συνθήκες που περάσαμε, δείξαμε στον κόσμο ότι ο μετανάστης μπορεί να ακολουθήσει το δρόμο της Ιντιφάντα, το δρόμο του αγώνα, προκειμένου να κατακτήσει τα δικαιώματά του. Απ’ αυτόν τον αγώνα, τον αγώνα με άδειο στομάχι, πήραμε και κάποια μαθήματα. Πώς να αγωνιζόμαστε συλλογικά, πώς να αντέχουμε στις δυσκολίες και να μην κοιτάμε τα ατομικά αλλά τα συλλογικά συμφέροντα. Ολα αυτά ένωσαν με δεσμούς φιλίας και συντροφικότητας τους απεργούς πείνας. Κάθε μέρα κουβεντιάζαμε συλλογικά, όχι ατομικά, γιατί η ζωή η μας ήταν σε κίνδυνο λόγω της απεργίας πείνας. Εχουμε κατακτήσει πολλά, τα οποία μπορεί να τα περιγράψει μόνο όποιος έχει κάνει απεργία πείνας.
