Από το 2003 έχει ανοίξει το θέμα της βιοτεχνολογίας και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών από διάφορες συλλογικότητες με σκοπό την κατανόηση και ανάδειξή του και τη δημιουργία μετώπου αντίστασης σε αυτό.
Έτσι ξεκίνησε μία συζήτηση που μας οδήγησε να μιλούμε σήμερα για τη βιοτεχνολογία ως βασική ιδεολογική μεταφορά της κυριαρχίας και μέτρο της καπιταλιστικής ευελιξίας. Στην αρχή αυτής της διαδρομής συναντήθηκαν ομάδες που ήδη είχαν θέσει τα ζητήματα της διαχείρισης των φυσικών πόρων, της τεχνολογίας της γενετικής τροποποίησης και των κοινωνικών της αιτίων και συνεπειών, της εξέλιξης της γεωργοκτηνοτροφίας μετά την «πράσινη επανάσταση». Χωρίς υπερβολές μπορούμε να διαπιστώσουμε σήμερα ότι τότε τέθηκε και με όρους κοινωνικούς, συνεργασίας δηλαδή ομάδων και ατόμων που ενδιαφέρονται για την υπόθεση της αντίστασης στην κυριαρχία, το ζήτημα της ενότητας των εφαρμοσμένων τεχνοεπιστημών μέσα από τα «οικολογικά θέματα». Ξεχωρίζουμε τρεις στιγμές από εκείνη την πρώτη φάση, που συμπύκνωσαν κάποιες εσωτερικές ας πούμε εξελίξεις. H πρώτη: Mία συζήτηση με πρωτοβουλία του «ξενοδοχείου των ξένων» σχετικά με το κοινωνικό νόημα της τεχνολογίας και των εφαρμογών της γονιδιακής έρευνας ειδικότερα, στο στέκι της ιατρικής ΑΠΘ τον Iούνιο του 2003 –χώρο όπου ήδη κάποιοι άλλοι σύντροφοι της συνέλευσης του στεκιού συζητούσαν θέματα με την ευρύτερη έννοια βιοπολιτικά, ζητήματα της ενσώματης σχέσης με την κυριαρχία, ζητήματα σύγχρονης κατασκευής του φύλου. χώρο όπου προετοιμαζόταν τότε το πρώτο (και τελευταίο) κινηματικό medical team–, λίγες μέρες πριν τις διαδηλώσεις ενάντια στη Σύνοδο Kορυφής της Eυρωπαϊκής Ένωσης στη Θεσσαλονίκη. H δεύτερη στιγμή: H πανελλαδική συνέλευση γνωριμίας και ανάπτυξης θέσεων στις αρχές του 2004 (σε αίθουσα της ιατρικής σχολής ΑΠΘ) συντρόφων και ομάδων που έθεταν ζητήματα αντιεξουσιαστικής αντίστασης στην καταλήστευση των φυσικών πόρων και στις βιοτεχνολογικές εφαρμογές στη γεωργία.1 Στιγμή τρίτη: H οργάνωση και πραγματοποίηση στην Aθήνα το καλοκαίρι του 2004, με πρωτοβουλία του Αυτόνομου Συντονιστικού Δράσης, της πρώτης διαδήλωσης, μιας διαδήλωσης συνειδητής και δυναμικής, που έφτασε ως το χώρο διεξαγωγής του Α΄ συνεδρίου της Bionova Hellas.2 Από τον Δεκέμβριο του 2005, το οικολογικό ζήτημα διευρύνεται. Με την αυτοκτονία του Bill Rogers, συλληφθέντα πολυετούς επιχείρησης του FBI, στο κελί του στις φυλακές της Aριζόνα, ανοίγει κι εδώ το κεφάλαιο Greenscare. Tο ότι ο οικοακτιβισμός στις HΠA (που δεν έχει προκαλέσει, σημειωτέον, παρά μόνον υλικές ζημιές κατά της περιουσίας εταιρειών) χαρακτηρίστηκε Nο 1 εσωτερικός εχθρός των ΗΠΑ το 2004 από επίσημες πηγές, δεν ήταν μόνον παραπολιτική εξέλιξη. Τα εκδικητικά κατηγορητήρια εις βάρος των υπολοίπων οικοακτιβιστών του ALF και του ELF, που τους χειρίζονται ως «τρομοκράτες», τελικά οδήγησαν σε ποινές αδικαιολόγητα βαριές ακόμη και για τον ηπιότερο υποστηρικτή του συντάγματος. Η καταστροφική ορμή της κυριαρχίας δεν παράγει μόνο τρόμο, αλλά και πραγματική κοινωνική ανησυχία και αμφισβήτηση. Έχει ξεκινήσει μια νέα επεξεργασία των βασικών οικολογικών προσεγγίσεων. O «πριμιτιβισμός» και από την άλλη η κοινωνική οικολογία (που από τα τέλη του ’80 συζητούνται παγκόσμια), η άρση της έννοιας του «είδους» ως βασική ανθρωποκεντρική προκατάληψη (σύμφωνα με μια έντονη συζήτηση στο κίνημα της Ιταλίας), παντός είδους πρωτοβουλίες ενάντια στην τεχνοεπιστημονική κυριαρχία (βλ. «Φίλοι του Ludd» και αντιτεχνολογικές πρωτοβουλίες στην Ισπανία και συνελεύσεις στη Γαλλία, όπως ο «Συντονισμός για την Καταπολέμηση του Επιστημονισμού – CNRS») ξαναθέτουν το βιοτικό ζήτημα. Όσο δηλαδή οι κυρίαρχοι καλλιεργούν τη βιοτική συνθήκη και καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ψευδοδημόσια σφαίρα στην οποία όλα τα κοινωνικά ζητήματα ανάγονται σε γενετικά και βιολογικά δεδομένα και παραπέμπονται στις τεχνικές διόρθωσης και βελτίωσης που οι ίδιοι εμπορεύονται (από τις δίαιτες ως τα ψυχοφάρμακα και ως την τεχνητή γονιμοποίηση), αναπτύσσεται και κάτι που υπερβαίνει τον αντίλογο. Τίθενται τα ζητήματα της φύσης και της κοινωνίας από την αρχή. Μεταξύ μας προσπαθήσαμε να θίξουμε και φιλοσοφικά αυτήν την τομή στις αντιλήψεις για τη φύση και την κοινωνία που πραγματοποιεί η κυριαρχία και να αποκωδικοποιήσουμε και πολιτικά τους τρόπους με τους οποίους η φύση και η κοινωνία έχουν χρησιμοποιηθεί ώστε να αναζητήσουμε νέες προσεγγίσεις. Στην πράξη όμως δοκιμάζεται η αντοχή των εργαλείων.
Περι κενών δαιμονίων ομάδα αυτομόρφωσης ενάντια στη βιοτεχνολογία της κυριαρχίας