Φεμινισμός, Διαθεματικότητα και Αναρχισμός, Abbey Volcano and J. Rogue

Η διαθεματικότητα εστίαζε, και συχνά εστιάζει ακόμη στην έννοια της ταυτότητας. Παρόλο που η θεωρία της διαθεματικότητας υποστηρίζει ότι οι ιεραρχίες και τα συστήματα καταπίεσης αλληλοσυνδέονται, συγκροτούνται αμοιβαία, και μερικές φορές είναι ακόμη και αντιφατικά, η διαθεματικότητα χρησιμοποιείται συχνά μ’ έναν τρόπο που ισοπεδώνει τις δομικές ιεραρχίες και καταπιέσεις. Για παράδειγμα, οι έννοιες “φυλή/τάξη/κοινωνικό φύλο” γίνονται συχνά αντιληπτές ως μορφές καταπίεσης που βιώνονται με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικούς βαθμούς από όλους – κανένας, δηλαδή, δεν είναι ελεύθερος από τις εξαναγκαστικές εκχωρήσεις ταυτότητας.

Αυτή η προσέγγιση ίσως να είναι χρήσιμη στην περίπτωση που έχουμε έναν συγκεκριμένο αγώνα μπροστά μας, ωστόσο αυτές οι τρεις “κατηγορίες” αντιμετωπίζονται συχνά αποκλειστικά και μόνο ως ταυτότητες, και μάλιστα ως παρόμοιες ταυτότητες επειδή πρόκειται για “μορφές καταπίεσης”. Για παράδειγμα, αφού όλοι έχουμε μια φυλή, ένα κοινωνικό φύλο και μια τάξη, και αφού ο καθένας από εμάς βιώνει διαφορετικά αυτές τις ταυτότητες, πολλοί θεωρητικοί στον τομέα της διαθεματικότητας αναφέρουν κάτι που ονομάζουν “ταξισμό” για να συμπληρώσουν έτσι το ρατσισμό και το σεξισμό. [σ.τ.μ.: η πεποίθηση ότι οι άνθρωποι κάποιων κοινωνικοοικονομικών τάξεων είναι ανώτεροι από κάποιους άλλους]

Η θέση αυτή μπορεί να οδηγήσει στην πολύ μπερδεμένη αντίληψη ότι η ταξική καταπίεση πρέπει να διορθωθεί μέσω μιας “καλύτερης” αντιμετώπισης των φτωχών ανθρώπων από τους πλούσιους, διατηρώντας ταυτόχρονα την ταξική κοινωνία. Μια τέτοια ανάλυση αντιμετωπίζει τις ταξικές διαφορές σαν απλές πολιτισμικές διαφορές, και οδηγεί με τη σειρά της στην οριοθετημένη στρατηγική του “σεβασμού της διαφορετικότητας”, δίχως όμως να αγγίζει τη ρίζα του προβλήματος. Αυτή η επιχειρηματολογία εμποδίζει την ανάλυση με βάση την ταξική πάλη, η οποία αντιλαμβάνεται τον καπιταλισμό και την ταξική κοινωνία ως θεσμούς και εχθρούς της ελευθερίας. Εμείς δεν θέλουμε να “τα βολέψουμε” μέσα στον καπιταλισμό, καταργώντας το σνομπισμό και τον ταξικό ελιτισμό. Θέλουμε να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με την ταξική κοινωνία. Αυτοί που μιλούν για “ταξισμό” θίγουν βέβαια κάποια σχετικά θέματα, κι εμείς δεν έχουμε την πρόθεση να κουκουλώσουμε γρήγορα και επιπόλαια τη διαστρωμάτωση των εισοδημάτων μέσα στην ίδια την εργατική τάξη.

Φεμινισμός-Διαθεματικότητα-και-Αναρχισμός-Volcano_Rogue

 

This entry was posted in Αντιπατριαρχικός αγώνας, Κοινωνικός έλεγχος - Καταστολή, Σύγχρονες αναλύσεις, βιβλία και κείμενα and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.