Στο αφιέρωμά της στον Omar Aziz, η Budour Hassan λέει «Δεν φορούσε μάσκα τύπου Vendetta, ούτε σχημάτισε μαύρα μπλοκ. Δεν είχε εμμονές του να δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο … [Όμως ] σε μια εποχή που οι περισσότεροι αντι- ιμπεριαλιστές θρηνούσαν για την κατάρρευση του συριακού κράτους και την “κατάληψη” της επανάστασης την οποία ποτέ δεν υποστήριξαν στην ολότητά της, ο Αζίζ και οι σύντροφοί του αγωνίζονταν ακούραστα για μια άνευ όρων ελευθερία απαλλαγμένη από κάθε μορφής δεσποτισμό και κρατική ηγεμονία».
Ο Omar Aziz (γνωστός στους φίλους του ως Abu Kamal) γεννήθηκε στη Δαμασκό. Επέστρεψε στη Συρία από μια περίοδο εξορίας στη Σαουδική Αραβία και τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τις πρώτες ημέρες της Συριακής επανάστασης. Διανοούμενος, οικονομολόγος, αναρχικός, σύζυγος και πατέρας, στην ηλικία των 63 χρόνων, αφιερώθηκε στον επαναστατικό αγώνα. Συνεργάστηκε με τους ντόπιους αγωνιστές για τη συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας και τη διανομή της στα προάστια της Δαμασκού που βρίσκονταν υπό την επίθεση του καθεστώτος. Μέσω των γραφτών και της δράσης του, προώθησε την τοπική αυτοδιοίκηση, την οριζόντια οργάνωση, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, ως τα μέσα εκείνα με τα οποία οι άνθρωποι θα μπορούσαν να απελευθερωθούν από την τυραννία του κράτους.
Της Leila Shrooms / Tahrir – ICN
Μαζί με τους συντρόφους του, ο Aziz ίδρυσε την πρώτη τοπική επιτροπή στο Barzeh της Δαμασκού. Το εγχείρημα-παράδειγμα αυτό εξαπλώθηκε σε όλη τη Συρία και μαζί με αυτό μερικά από τα πιο ελπιδοφόρα και διαρκή παραδείγματα μη ιεραρχικής αυτο-οργάνωσης που έχουν ξεπηδήσει στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης.