Στο εν λόγω κείμενο τίθενται ωμά και αμείλικτα κάποια ερωτήματα. Μπορεί να υπάρξει σύγκλιση μεταξύ εργατικού και οικολογικού κινήματος; Μεταξύ εργατικών συνδικάτων και οικολογικών οργανώσεων; Μεταξύ εργατικής άμεσης δράσης και άμεσης δράσης σε περιβαλλοντικά θέματα; Και ποια πρέπει να είναι η θέση και η πρακτική ανάμειξη των αναρχικών σε όλα αυτά;
Στο περιοδικό «Anarchosyndicalist Review», ο Jeffrey Shantz, σε άρθρο του, με τίτλο «Πέρα από την παραγωγικότητα: Συνδικαλισμός και οικολογία», και όσον αφορά το δίλημμα που συναντά κάθε εργαζόμενος, γράφει: «Η απουσία εργατικού ελέγχου επιτρέπει την πίεση σε βάρος των εργαζόμενων μέσω της ανάληψης ή της εκτέλεσης καθηκόντων, τα οποία, ίσως, από την άλλη πλευρά έχουν αποτελέσματα για τα οποία είμαστε ακόμα ανημέρωτοι ή μη γνώστες. Ακόμα, η απουσία αυτοκαθορισμού έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αντιμάχονται ο ένας τον άλλον για μια θέση εργασίας και μόνο. Οι εργαζόμενοι είναι γι’ αυτό επιδεκτικοί (ή ευαίσθητοι) στις απειλές του κεφαλαίου και των περιβαλλοντικών εκβιασμών. Αυτή η επιδεκτικότητα είναι, ίσως, το μεγαλύτερο εμπόδιο ανάμεσα σε εργαζόμενους και οικολόγους. Χωρίς ασφάλεια στο χώρο εργασίας και με την εξουσία διάχυτη εκεί, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν ένα ικανοποιητικό αντιστάθμισμα έναντι της εξουσίας του κεφαλαίου».
Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Ελληνοαυστραλό George A., στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και εκδόθηκε από τον ίδιο σε αυτοτελή μπροσούρα με τον τίτλο «Worker vs Greeny». Ο ίδιος ήταν τότε μέλος του Anarchosyndicalist Group of Melbourne (ASG-M). Την ίδια περίπου εποχή μεταφράστηκε από τον Δ.Τ. (“Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”) στα ελληνικά. Η πρώτη δημοσίευση έγινε στο http://www.anarkismo.net/article/12864