Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στην εφηβεία ακολουθώντας τους αδερφούς της, Antonio and Vittorio, στο αναρχικό κίνημα. Ήταν μέλος του Paterson’s Gruppo Diritto all’Esistenza (Ομάδα δικαιώματος στην ζωή). Μαζί με τις Maria Roda και Ninfa Baronio, οργάνωσαν την Paterson’s Gruppo Emancipazione della Donna (Ομάδα Γυναικείας Χειραφέτησης) το 1897. Η ομάδα έδινε διαλέξεις, αρθρογραφούσε στον αναρχικό τύπο και εξέδιδε μπροσούρες. Επίσης δημιούργησαν την Λέσχη Γυναικών Μουσικής και Τραγουδιού – Club Femminile de Musica e di Canto (Women’s Music and Song Club) και το Κοινωνικό Θέατρο. Στο Θέατρο παιζόταν έργα που κατέκριναν την θρησκευτική ηθική του καθολικισμού και προωθούσαν την γυναικεία χειραφέτηση. Τα έργα τους βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με άλλα ριζοσπαστικά έργα, όπου οι γυναίκες παρουσιαζόταν ως θύματα που είχαν την ανάγκη αντρών επαναστατών. Η ομάδα συνεδρίαζε τακτικά για 7 χρόνια και ενέπνευσε την δημιουργία άλλων γυναικείων ομάδων.
Οι εφημερίδες την ανέφεραν ως «Βασίλισσα των αναρχικών», επειδή γνώριζε καλά αγγλικά και αυτό της επέτρεπε να μιλάει εκπροσωπώντας την ομάδα. Παρά την βασική της εκπαίδευση ήταν εξαιρετική ομιλήτρια. Είχε καταφέρει να δημιουργήσει δεσμούς μεταξύ αναρχικών γυναικών στις πόλεις Paterson, Hoboken, Brooklyn, Manhattan, και New London, Connecticut.
