Ο διάσημος φιλόσοφος, συγγραφέας και δημοσιογράφος Albert Camus (1913 – 1960), γεννήθηκε στην Αλγερία και πρόλαβε να ζήσει μόνο 46 χρόνια μέχρι τον τραγικό του θάνατο σε αυτοκινηστικό δυστύχημα τον Ιανουάριο του 1960, επιστρέφοντας στο Παρίσι από την Προβηγκία με το αυτοκίνητο του φίλου και εκδότη του, Michel Gallimard. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος και τραγική ειρωνία ήταν το εισιτήριο του τρένου για την επιστροφή του στο Παρίσι, που βρέθηκε στην τσέπη του σακακιού του, μαζί με χειρόγραφες σελίδες του κατεξοχήν αυτοβιογραφικού του μυθιστορήματος με τίτλο “Ο Πρώτος Άνθρωπος” που έμεινε ημιτελές. “Τελικά, θα μιλήσω για κείνους που αγαπούσα” γράφει ο Albert Camus, σε μια σημείωση του για τον “Πρώτο Άνθρωπο”.
Τον πατέρα του δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει, γιατί τραυματίστηκε στη μάχη της Marne, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέθανε λίγο αργότερα. Μεγάλωσε με τη μητέρα του, που ήταν ισπανικής καταγωγής, στο Αλγέρι και σε συνθήκες αρκετά δύσκολες. Η σχέση του μαζί της ήταν ιδιαίτερη μιας και όλα τα βιβλία του ήταν αφιερωμένα σ’εκείνη, πάντα με την ίδια αφιέρωση “σ’αυτήν που δεν θα μπορέσει να το διαβάσει ποτέ”, γιατί ήταν αναλφάβητη.
Ασχολείται με τον αθλητισμό, στα μαθητικά του χρόνια και πιο συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο, το οποίο συνεχίζει και στα φοιτητικά του χρόνια, όπου δέχεται σημαντικές προτάσεις από επαγγελματικές ομάδες, τις οποίες και απέρριψε. Πολύ πιθανόν λόγω της φυματίωσης από την οποία προσβλήθηκε και που επίσης του στέρησε τη δυνατότητα να διδάξει. Σπουδάζει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο και πολύ νωρίς γράφει και δημοσιεύει φιλοσοφικά κείμενα, ενώ παράλληλα κάνει διάφορες δουλειές για να μπορέσει να επιβιώσει.
Το 1935, προσχωρεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας, για να μπορέσει να βοηθήσει στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων στην Αλγερία, αλλά το 1937 τον αποβάλουν με την κατηγορία του τροτσκιστή και εκείνος συνδέεται με το γαλλικό αναρχικό κίνημα. Η κυβέρνηση της Αλγερίας, μετά από έντονες αντιδράσεις που προκαλούνται από άρθρα του στην εφημερίδα “Λαϊκό Μέτωπο”, απαγορεύει την κυκλοφορία της, το 1940, και φροντίζει να μην ξαναβρει δουλειά, ο Camus.
Ο δύσκολος δρόμος τον οδηγεί στο Παρίσι και στην εφημερίδα “Paris-Soir”, αλλά και στον γάμο με την πιανίστα Francine Faure που γίνεται η δεύτερη σύζυγός του. Ακόμη και όταν αποκτά δίδυμα μαζί της, το 1945, συνεχίζει να αστειεύεται με τους φίλους του πως δεν του ταιριάζει ο έγγαμος βίος. Εξάλλου, ήταν κοινό μυστικό το πάθος του για την ηθοποιό Maria Casares. (από artviews)
Camus, Albert and the anarchists
Το-λογοκριμένο-μανιφέστο-του-Albert-Camus
Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ