O Georges Balkanski (του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Georgi Grigoriev) – γνωστός και ως George ή Gregory Balkanski ή Balkansky καθώς και με άλλα ψευδώνυμα όπως Georgi Khadjiev – γεννήθηκε στις 16 Απρίλη 1906. Η οικογένειά του ήταν αγροτική και ζούσε στα βόρεια της Βουλγαρίας.
Από το 1920, σε ηλικία 14 χρόνων, ο George Balkanski αυτοχαρακτηρίζεται αναρχικός και τον επόμενο χρόνο γίνεται μέλος της Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας Βουλγαρίας (FAKB), η οποία ιδρύθηκε το 1919.
Το 1925, αποφεύγει απόπειρα δολοφονίας του από κύκλους των βασιλικών, καταφεύγοντας στην Τσεχοσλοβακία. Επιστρέφει, όμως, στη Βουλγαρία, για να μεταβεί στη Γαλλία το 1927, όπου σπουδάζει Αγρονομία στην Τουλούζη. Παράλληλα, είναι ο συγγραφέας – με το πραγματικό του όνομα – μιας εργασίας με τίτλο με τίτλο «Αγροτική μεταρρύθμιση και κολλεκτιβοποίηση στη Βουλγαρία».
Τον Νοέμβρη του 1936, βρίσκεται στην Ισπανία ως εκπρόσωπος της FACB στο κοινό συνέδριο CNT-FAI. Επιστρέφει στη Βουλγαρία και το διάστημα 1938-1939 γνωρίζει τις φυλακές και μετέπειτα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απ’ όπου απελευθερώνεται στις 19 Σεπτέμβρη 1944.
Μετά από ένα χρόνο σχεδόν καθεστώτος σχετικής ελευθερίας στη χώρα, το Κομμουνιστικό Κόμμα αναλαμβάνει το ρόλο να εξαφανίσει το αναρχικό κίνημα και σχεδόν χίλιοι αναρχικοί συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Ο Balkanski καταφέρνει να αποφύγει τη σύλληψη και τη φυλάκιση, αναγκάζεται να χωρίσει με τη σύζυγό του και εγκαθίσταται οριστικά στη Γαλλία στις αρχές του 1950.
Εκεί παίρνει ενεργό μέρος στη ζωή και τις δραστηριότητες του εξόριστου βουλγάρικου αναρχικού κινήματος διαμέσου της Ένωσης Βούλγαρων Αναρχικών (UAB), της επιθεώρησης της Ένωσης με τίτλο «Ο Δρόμος μας» και των εκδόσεών της. Επίσης, συμμετέχει ενεργά στη συγκρότηση της Διεθνούς των Αναρχικών Ομοσπονδιών (IFA). Είναι, επίσης, συγγραφέας έργων για την αναρχική οργάνωση, την ιστορία του αναρχικού κινήματος της Βουλγαρίας, το ζήτημα των εθνοτήτων και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Στο Παρίσι, ζει με την Madeleine Lamberet, αναρχική ζωγράφο και σχεδιάστρια.
Μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση της σοβιετικής δικτατορίας, επιστρέφει στη Βουλγαρία, όπου επανασυνδέεται με την πρώτη σύζυγό του και αγωνίζεται για την αναδιοργάνωση του αναρχικού κινήματος στη χώρα, μέσα από την ίδρυση της Βουλγάρικης Αναρχικής Ομοσπονδίας.
Πέθανε στις 12 Οκτώβρη 1992 στη Σόφια.