Jacques Doubinsky (26/3/1889-18/2/1959) – μαχνοβίτης αναρχικός

Ο Jacques Doubinsky (το πραγματικό του όνομα ήταν Iakov Dubinsky), γεννήθηκε στις 26 Μάρτη 1889 στην Ουκρανία από οικογένεια Εβραίων τεχνητών. Φοίτησε σε σχολεία της Οδησσού.

Όταν ξέσπασε το μαχνοβίτικο κίνημα στη Δυτική Ουκρανία, συμμετείχε στα αναρχικά τάγματα. Με την κατάρρευση του μαχνοβίτικου κινήματος, κατέφυγε στη Βουλγαρία. Δραστηριοποιήθηκε στο αναρχικό κίνημα της Βουλγαρίας μέχρι το 1923, όταν έγινε το στρατιωτικό πραξικόπημα. Συνελήφθη και βασανίστηκε, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και πήγε στο Παρίσι.

Εκεί απέκτησε επαφές και συνεργάστηκε με αναρχικούς εξόριστους από τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Βουλγαρία καθώς και Εβραίους (που μιλούσαν τη γλώσσα Yiddish), ενώ έγινε φίλος του Ρώσου αναρχικού Βολίν.

Το 1924 στην ομάδα προστέθηκαν και οι Εβραίοι αναρχικοί Senya Fleshin και Mollie Steimer, μόλις πήγαν στο Παρίσι. Με αυτούς καθώς και με τους Volin και Alexander Berkman, ο Jacques Doubinsky συγκρότησε μια Ομάδα Αλληλοβοήθειας (Mutual Aid Group), το 1927, που βοήθησε εξόριστους αναρχικούς από τη Ρωσία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, που έφταναν στο Παρίσι σε άσχημη οικονομική και γενικότερη κατάσταση.

Για βιοπορισμό, εργάστηκε σε πάρα πολλές δουλειές, ανειδίκευτος σε εργοστάσιο, τσαγκάρης, πωλητής χαλιών και άλλες. Στην τελευταία του ασχολία, εργάστηκε με τους Γάλλους αναρχικούς Louis Mercier-Vega και Lucien Feuillade.

Με τη σύζυγό του Rosa, ίδρυσε ένα εβραϊκό αναρχικό βιβλιοπωλείο με το όνομα «L’Autodidacte».

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έπρεπε να περάσει στην παρανομία. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, συγκέντρωσε όλους τους φίλους και συντρόφους του Βολίν σε έναν Όμιλο με την επωνυμία «Les Amis de Voline» («Οι Φίλοι του Βολίν»). Στις δραστηριότητές του Ομίλου ήταν και η έκδοση του έργου του Βολίν για τη Ρωσική Επανάσταση με τίτλο «Η Άγνωστη Επανάσταση».

Συμμετείχε, επίσης, στη ίδρυση της εβραϊκής αναρχικής ομάδας «Der Frayer Gedank»(«Ελεύθερη Σκέψη»), με τους David και Golda Stetner.

Όταν το κομμουνιστικό καθεστώς άρχισε να καταστέλλει το βουλγάρικο αναρχικό κίνημα, ο Jacques Doubinsky συμμετείχε στην Commission d’Aide aux Antifascistes Bulgares (Επιτροπή Βοήθειας στους Βούλγαρους Αντιφασίστες), εκδίδοντας μια μπροσούρα για την κατάσταση στη Βουλγαρία με τίτλο «Bulgarie, nouvelle Espagne» (σ.τ.μ.: που μεταφράστηκε αργότερα στα αγγλικά ως «Bulgaria, a new Spain» – «Βουλγαρία, η νέα Ισπανία»). Με το ίδιο σθένος, υποστήριξε και όσους Βούλγαρους αναρχικούς κατέφευγαν στη Γαλλία για να γλιτώσουν από την κομμουνιστική δικτατορία.

Ο Doubinsky ταξίδεψε αρκετές φορές στις ΗΠΑ για να αποκτήσει και διατηρήσει επαφές με το εκεί κίνημα. Σε ένα από τα ταξίδια αυτά, έφερε πίσω στη Γαλλία ένα τελευταίο μήνυμα από τον Rudolf Rocker. Πέθανε στις 18 Φλεβάρη 1959 στη Γαλλία.

Ο μυθιστοριογράφος εγγονός του Sebastien, αναρχικός και ο ίδιος, έγραψε και κυκλοφόρησε μια νουβέλα με τίτλο «Les vies paralleles de Nikolas Bakhmaltov», της οποίας ο βασικός χαρακτήρας βασίζεται στη ζωή και δράση του παππού του.

* Κείμενο του Nick Heath στο www.libcom.org Ελληνική μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 17 Γενάρη 2007.

 

This entry was posted in Έργα και βιογραφίες πολιτικών συγγραφέων και επαναστατών/ριών, Μαχνοβίτικο κίνημα and tagged , , , , , , , . Bookmark the permalink.