Σύντομη βιογραφία του αναρχικού φούρναρη Antonio Casanova, που συμμετείχε στον ισπανικό Εμφύλιο και την γαλλική αντίσταση
Ο Antonio Casanova γεννήθηκε στο Betanzas της περιφέρειας Coruna της Γαλικίας, στη βόρεια Ισπανία, στις 7 Ιούνη 1898.
Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής, όπου άρχισε να εργάζεται ως φούρναρης στην περιοχή Avellaneda, η οποία ήταν μια εργατική συνοικία όπου τα μεγάλα συγκροτήματα διαμερισμάτων ήταν διαθέσιμα και φτηνά για τους κάθε είδους μετανάστες. Στην ίδια περιοχή ζούσαν τόσοι πολλοί Γαλικιανοί που είχαν φτιάξει μέχρι και τη δική τους ποδοσφαιρική ομάδα με το όνομα Club Atletico Independiente.
Ο Antonio έγινε μέλος του Συνδικάτου Αρτοποιών, το οποίο αποτελείτο κυρίως από Γαλικιανούς αναρχικούς. Οι αναρχικοί φουρνάρηδες έφτιαχναν κέικ και γλυκίσματα με χιουμοριστικά ονόματα όπως «Ο Αναστεναγμός του καλόγερου», «Τα Μυστήρια» κ.λπ. Το Συνδικάτο Αρτοποιών ήταν από τις πρώτες εργατικές οργανώσεις που κυκλοφόρησαν δική τους εφημερίδα με σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση του εργατικού κινήματος της Αργεντινής.
Ο Antonio, μέσω του Συνδικάτου, εισήλθε στο αναρχικό κίνημα, του οποίου αναδείχθηκε σε μια από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες, η πιο σημαντική φυσιογνωμία της αναρχικής ομάδας Ateneo Libre της περιοχής της Avallaneda.
Πήρε μέρος στο Περιφερειακό Αναρχικό Συνέδριο που συνήλθε στο Ροζάριο στις 13 Δεκέμβρη 1932. Οι αναρχικοί άρχισαν να συγκροτούν μια ειδική αναρχική οργάνωση. Στο διάστημα 11 με 14 Οκτώβρη 1933 συνήλθε ένα Ιδρυτικό Συνέδριο στην Plata όπου ιδρύθηκε η Federacion Anarco-Comunista Argentina (FACA – Αναρχική Κομμουνιστική Ομοσπονδία Αργεντινής) της οποίας ο Antonio ήταν ένας από τους ιδρυτές.
Μόλις ξέσπασε ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος, ο Antonio, πήγε στην Ισπανία με την άδεια της FACA. Αλλά καθώς η Γαλικία είχε καταληφθεί από τις δυνάμεις του Φράνκο, ταξίδεψε ώς τη Βαρκελώνη χρησιμοποιώντας ένα πλαστό διαβατήριο που ανήκε σε έναν άλλο αναρχικό φούρναρη από τη Γαλικία, τον Manuel Freire.
Κατατάχθηκε στη 28η Φάλαγγα που διοικούσε ο αναρχικός Gregorio Jover και πολέμησε με ένα τμήμα στο οποίο ήταν μαζί με τους Prince, Maguid, τον Γαλικιανό Jose Maria Montego και τον Simon Radowitzky, με τον οποίο ο Antonio δημιούργησε μια αρκετά στενή φιλία. Οι δύο τους αγαπούσαν να πίνουν ματέ και να τραγουδούν ταγκό του Carlos Gardel.
Με την ήττα, ο Casanova κατέφυγε στη Γαλλία. Εκεί ήλπιζε να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις των αναρχικών της CNT. Αλλά με τη γερμανική εισβολή υπέφερε αρκετά. Συμμετείχε στην αντίσταση και την απελευθέρωση του Παρισιού. Μετά ανέλαβε την έκδοση της εφημερίδας της CNT «Solidaridad Obrera» («Εργατική Αλληλεγγύη»). Με άλλους πολλούς, εργάστηκε στο κίνημα με την αυταπάτη ότι μετά την ήττα των χιτλερικών οι μέρες του καθεστώτος Φράνκο ήταν μετρημένες.
Επέστρεψε στην Αργεντινή και άρχισε να εργάζεται ξανά ως φούρναρης. Συμμετείχε στην συγγραφή και έκδοση αρκετών αναρχικών εφημερίδων και περιοδικών, μετέφρασε άρθρα από τα γαλλικά και πήρε μέρος σε συνέδρια. Αγωνίστηκε για πολλά χρόνια διατηρώντας ξεκάθαρα τις ιδέες του. Πέθανε στο Μπουένος Άϊρες στις 8 Ιούλη 1966 σε ηλικία 68 χρόνων.
* Γράφτηκε από τον Nick Heath και δημοσιεύτηκε στο libcom.org Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης» 6 Αυγούστου 2007.