Γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της επαρχίας Rio Grande do Sul, στη Βραζιλία, στις 12 Αυγούστου 1900. Ενώ ακόμα φοιτούσε στο σχολείο ήρθε σε επαφή με τις ιδέες του αναρχικού παιδαγωγού Francisco Ferrer και της κοσμικής εκπαίδευσης. Έγινε αναρχική και έθεσε τον εαυτό της στη διδασκαλία των παιδιών των εργαζομένων. Από το 199 και μετά το τέλος της εκπαίδευσής της στο Πόρτο Αλέγκρε, άρχισε να διευθύνει το Μοντέρνο Σχολείο που έχει συσταθεί τέσσερα χρόνιa νωρίτερα (το 1915) από τους Polidoro Santos, Cecilio Vilar, Zenon de Almeida, Djalma Fetterman και άλλους ακτιβιστές.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “O Sindicalista” (“Ο Συνδικαλιστής”) το 1924: «Αυτό το σχολείο ήταν σε λειτουργία για μερικά χρόνια, παρέχοντας εκπαίδευση, αν όχι εξ ολοκλήρου ορθολογιστική, τουλάχιστον πολύ πιο ορθολογική από την εκπαίδευση που παρείχαν τα συνηθισμένα σχολεία, η διδασκαλία των οποίων ήταν γεμάτα με άσκοπες και εντελώς παράλογες προκαταλήψεις. Το σχολείο είχε τετρακόσιους μαθητές και των δύο φύλων”.
Το σχολείο λειτουργούσε στον αριθμό 197 της οδού Ramiro Barcelos, σε αυτό που ήταν γνωστό ως Colonia Africana, που ήταν κάτι σαν γκέτο των μαύρων που τότε βρισκόταν εκεί που βρίσκεται σήμερα η περιοχή Bom Fim. Στην έκδοση της 3ης Μαΐου 1919 της εφημερίδας “O Correio do Povo” (“Ταχυδρόμος του Λαού”) αναφέρεται ότι μια εργατική διαδήλωση για την 1η του Μάη πέρασε από το Σύγχρονο Σχολείο και οι μαθητές χαιρέτισαν τραγουδώντας τον ύμνο “Porvir” (“Μελλον”). Οι εργαζόμενοι -και πάλι κατά την ίδια πηγή- απάντησαν με τον ύμνο “Filhos do Povo” (“Παιδιά του Λαού”). Οι μαθητές καθοδηγούνταν από τη δασκάλα τους Dorvalina Ribas.
Το 1921 η Dorvalina παντρεύτηκε τον Ισπανό αναρχικό αγωνιστή Jesús Ribas και μετακόμισαν μαζί στο Erechim. Εκεί άνοιξαν ένα μικρό σχολείο, αλλά το συντηρητικό κλίμα στην περιοχή υπερίσχυε και έτσι το ζευγάρι επέστρεψε στο Πόρτο Αλέγκρε μετά από δύο χρόνια. Η Dorvalina άρχισε να διδάσκει τα παιδιά των εργατών ενώ ο Jesús Ribas βρήκε δουλειά ως ηλεκτρολόγος και συνεργάστηκε με την Εργατική Ομοσπονδία Ρίο Γκράντε ντο Σουλ (FORGS). Κυνηγημένος από τους εργοδότες, πήγε να εργασθεί στην εκκαθάριση του λόφου Santo Antonio από τις πέτρες. Τόσο ο Jesús όσο και η Dorvalina ήσαν μέλη της Διεθνούς Ομάδας Αναρχικών (International Anarchist Group) το 1928, όταν εκείνη οργάνωσε μια πολύ καλή και επιτυχημένη έκθεση για λογαριασμό της FORGS ως φόρο τιμής στη μνήμη του Francisco Ferrer. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Rua Jerónimo Coelho.
Τη δεκαετία του 1930 η Dorvalina και ο σύντροφός της παρέμειναν πιστοί στην εκπαίδευση των παιδιών και την οικοδόμηση του Ινστιτούτου Παιδικής Προστασίας και Βοήθειας, που έδρευε ακριβώς δίπλα στο λόφο του Santo Antonio. Η ιδέα αυτή τους ήρθε όταν έμαθαν ότι ένα καθολικό ίδρυμα πρόσφερε στέγαση σε παιδιά σε ένα βρώμικο παλιό στρατόπεδο δίνοντάς τους να φάνε ψίχουλα από καλά εστιατόρια τη αστικής τάξης. Έτσι, ο Jesus και κάποιοι φίλοι του εισέβαλαν στις εγκαταστάσεις με ένα πιστόλι προτεταμένο και ανακοίνωσαν ότι τα παιδιά από τότε και στο εξής ήταν υπό την ευθύνη του. Ίδρυσαν το Ινστιτούτο για να στεγάσουν τα παιδιά, διαθέτοντας τις πενιχρές αποταμιεύσεις του ζευγαριού και δείχνοντας μεγάλη αφοσίωση, με την υποστήριξη της τοπικής κοινότητας. Η Dorvalina πέθανε από καρκίνο τον Μάρτιο του 1944, σε ηλικία μόνο 43 ετών.