Θεωρούμε τον Αναρχοφεμινισμό σαν τη θεμελιακή κι αναγκαία ριζοσπαστική θέση σ’ αυτό το στάδιο της παγκόσμιας ιστορίας, πολύ πιο ριζοσπαστική από οποιαδήποτε μορφή Μαρξισμού.
Πιστεύουμε ότι ένα Επαναστατικό Γυναικείο Κίνημα δεν πρέπει να μιμείται, αλλά να καταστρέφει όλα τα ίχνη της αντροκρατικής δομής εξουσίας, το ίδιο το Κράτος με ολόκληρο τον απαρχαιωμένο και θλιβερό μηχανισμό του, με τις φυλακές, τους στρατούς και την ένοπλη ληστεία (φορολογία), με όλες του τις δολοφονίες, με όλη του την τερατώδη και καταπιεστική νομοθεσία και τις στρατιωτικές απόπειρες, εσωτερικές και εξωτερικές, παραβίασης της ιδιωτικής ζωής των ανθρώπων και παρέμβασης στα ελεύθερα επιλεγμένα συνεργατικά εγχειρήματα.
Είναι φανερό ότι ο κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει για πολλές δεκαετίες ακόμα, εξουσιαζόμενος από συμμορίες οπλισμένων αρσενικών που αυτοαποκαλούνται κυβερνήσεις. Η κατάσταση είναι παρανοϊκή, γελοία, ακόμα και αυτοκαταστροφική. Όποιες κι αν είναι οι διάφορες μορφές δικαιολόγησής του, το ένοπλο κράτος είναι αυτό που για την ώρα απειλεί τη ζωή όλων μας. Το Κράτος από την ίδια τη φύση του δεν επιδέχεται μεταρρύθμιση. Ο αληθινός σοσιαλισμός, δηλαδή η ειρήνη κι η ευημερία για όλους, μπορεί να πραγματοποιηθεί μονάχα από τον ίδιο το λαό, όχι από αντιπροσώπους πρόθυμους και ικανούς να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια σε όλους όσους δεν συμμορφώνονται με τις εντολές του Κράτους. Όσο για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την παθολογική κρατική δομή, η καλύτερη ίσως λέξη είναι, μάλλον, το ξεπέρασμα, παρά η ανατροπή. […]
