Οι δολοφόνοι της ισπανικής επανάστασης είναι οι σταλινικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι κομμουνιστές. Οι μπροσούρες πού εκδόσιμε στα 1937, 1938 και 1939 το αποδεικνύουν. Ενώ τόσοι σκοταδιστές επιδιώκουν να ξεχαστεί μία από τις πιο πλούσιες εμπειρίες του εργατικού κινήματος, ο Σπάρτακος θέλει να υπενθυμίσει τον πρωταρχικό ρόλο πού έπαιξαν το Ισπανικό Κ.Κ. και η σταλινική GPU στην διοργάνωση της ήττας της ισπανικής Δημοκρατίας. Το προλεταριάτο θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από αυτή την υπόθεση.
Οι δολοφόνοι της ισπανικής επανάστασης είναι οι σταλινικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι κομμουνιστές. Οι μπροσούρες πού εκδόσιμε στα 1937, 1938 και 1939 το αποδεικνύουν. Ενώ τόσοι σκοταδιστές επιδιώκουν να ξεχαστεί μία από τις πιο πλούσιες εμπειρίες του εργατικού κινήματος, ο Σπάρτακος θέλει να υπενθυμίσει τον πρωταρχικό ρόλο πού έπαιξαν το Ισπανικό Κ.Κ. και η σταλινική GPU στην διοργάνωση της ήττας της ισπανικής Δημοκρατίας. Το προλεταριάτο θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από αυτή την υπόθεση.
Πριν από το 1936, το ισπανικό Κ.Κ. αριθμούσε σχεδόν 3000 μέλη και δεν είχε καμιά επιρροή. Όταν ξέσπασε η εξέγερση, η Μόσχα, πού το οχτωβριανό της άστρο είχε ήδη αρχίσει να σβύνει, δεν μπορούσε να δεχτεί πώς το διεθνές προλεταριάτο είχε αποχτήσει έναν επαναστατικό πόλο. Έδρασε αστραπιαία. Η διαφθορά, ο εκβιασμός για την παράδοση των όπλων (πού ωστόσο πληρώθηκαν ακριβά, σε χρυσό) ανανέωσαν τη δράση ενός Ράντεκ στη Γερμανία του 1919 -1920 ενάντια στα Εργατικά Συμβούλια, Το τίμημα πληρώθηκε και το Ενοποιημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Καταλωνίας εμπλουτίστηκε με πολυάριθμα σοσιαλιστικά κόμματα γεμάτα ντεκλασσέ και μικροαστούς χωρίς αρχές. Και μετά το 1936, ακολούθησε η «δημοκρατική τρομοκρατία».
Το PSUC (Ενοποιημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα Καταλωνίας) και το Κομμουνιστικό Κόμμα, είχαν τις δικές τους φυλακές, τις αίθουσες βασανιστηρίων τους, πού τις χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά ενάντια στους αγωνιστές της άκρας αριστερός. Έστεψαν το έργο τους, με την ενίσχυση και κάτω απ’ τις διαταγές των πρακτόρων της GPU Αντόνωφ – Οφσένκο και Ορλώφ, με τις αιματηρές μέρες, απ’ τις 3 ως 9 Μάη, της Βαρκελώνης. Βίαια κατασταλτικά μέτρα πάρθηκαν ενάντια στους επαναστάτες της CNT-FAI και του POUM. Και ταυτόχρονα συνεχίζονταν η καταστροφή των επαναστατικών καταχτήσεων του Ιούλη και των αγροτικών και βιομηχανικών κολλεκτίβων της Καστίλλης, της Αραγωνίας και του Λεβάντε.
Τα κείμενά μας διδάσκουν ότι: οι κομμουνιστές κάνουν τα πάντα για να εξαπατήσουν και μετά να υποτάξουν την εργατική τάξη στους κομματικούς τους στόχους, εκείνους του ρώσικου ιμπεριαλισμού. Μας τούς δείχνει η επαναστατημένη Ισπανία χρησιμοποιώντας, έκτος από τους Μαρτύ και Τιγιόν, τους πιο θεοφοβούμενους σοσιαλιστές και τους συντηρητικούς αστούς, τους πιο επιδεκτικούς στις συκοφαντίες ενάντια στους αγωνιστές και στους επαναστάτες πού είναι αποφασισμένοι να οικοδομήσουν μια σοσιαλιστική κοινωνία, υποστηρίζοντας τις επαναστατικές και δημιουργικές πρωτοβουλίες των εργατών και αγροτών.
Οι δουλοπρεπείς αρχηγοί των ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων είναι πάντοτε συνένοχοι αυτών πού, στο όνομα του μπολσεβικισμού πού θριαμβεύει τρομοκρατώντας τη Ρωσία, συκοφάντησαν, βασάνισαν, ξεκοίλιασαν, έσφαξαν τους πιο γνήσιους επαναστάτες. Ποια είναι η διαφορά τους από τούς φασίστες;
Σήμερα και αύριο, όπως και χτες, το προλεταριάτο θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει αυτούς τους υποκριτές δήμιους. Δεν θα πρέπει να το αγνοεί.
-Δήμιοι του χτες και του σήμερα
-Πρόλογος – Ρενέ Λεφεβρ
-Η Ισπανία: Χτες και σήμερα
Η Ισπανία μέχρι τη Β΄ Δημοκρατία – Λουί Ριγκάλ
-Στρατιωτική ανταρσία και εργατική αντεπίθεση. Επαναστατικές ελπίδες
Η εξωτερική επέμβαση
Η Γραφειοκρατία εμφανίζεται στο προσκήνιο
Ο Σταλινισμός σαμποτάρει την Επανάσταση στη Δύση
Η φύση της σταλινικής γραφειοκρατίας
Οι συνέπειες της ήττας – Λουί Ριγκάλ
-Ο Σταλινισμός δήμιος της Ισπανικής Επανάστασης 1937-1938
Πρόλογος – Αλφρέντ Ροσμέρ
Εισαγωγή
Ι. Ο Σταλινισμός δήμιος της Ισπανικής Επανάστασης – Τα Ρωσικά όπλα: Αδελφική βοήθεια ή πολιτικός εκβιασμός;
Γιατί κατηγορούν τους συντρόφους μας;
Η μαρτυρία του συντρόφου Χ.Λ.
Ιδού οι υποτιθέμενες πράξεις σαμποτάζ του POUM στο μέτωπο
Ποιοι είναι οι “εγκληματίες του Μάη”;
Η διείσδυση της GPU στον κρατικό μηχανισμό
Επίσημες και μυστικές φυλακές
Μερικές λεπτομέρειες για τις ανακριτικές μεθόδους
Στην Τσεκά της οδού Κορθέγκα
Σάντα Ούρσουλα, το Νταχάου της Δημοκρατικής Ισπανίας
ΙΙ. Οι χαμένοι σύντροφοι
Ο Στάλιν εξοντώνει την επαναστατική πρωτοπορία
Η περίπτωση του Αντρές Νιν
Η οδύσσεια του Νιν
Τι απόγινε ο Αντρές Νιν
Η περίπτωση Λαντάου
Η απαγωγή
Η απεργία πείνας
Τα στηρίγματα της κατηγορίας
Αποφυλάκιση χωρίς δίκη
Η περίπτωση του Μαρκ Ράιν
Η υπόθεση Έρβιν Βολφ
Η περίπτωση Μούλιν
Οι πράχτορες της GPU τους οποίους γνωρίσαμε
-Επανάσταση και αντεπανάσταση στην Ισπανία
Η αστική τάξη ξανασηκώνει κεφάλι
Ο αγώνας ενάντια στην Καταλωνία
Όταν οι αναρχικοί γίνονται οππορτουνιστές
Η Τσεκά εν δράσει
-Η αιματηρή βδομάδα της Βαρκελώνης
Οι ρίζες του δράματος
Η Προβοκάτσια
Η διεξαγωγή της μάχης
Η δεύτερη μέρα
Η υποχώρηση
Η Σοβιετική ανάμιξη στην Ισπανία
Η δράση της GPU στην Ισπανία – Μαρσέλ Ολιβιέ
Το τέλος των ψευδαισθήσεων
Η Ισπανική Επανάσταση σε κίνδυνο
-Η δολοφονία του Αντρές Νιν
Οι δράστες της
Οι αιτίες της
Γιατί δολοφονήθηκε ο Αντρές Νιν
Οι μέρες του Μάη
Το έγγραφο «Ν»
Η παραδειγματική ζωή ενός επαναστάτη
Η κράτηση και η οδύσσεια του Νιν
Φυλάκιση, άλλοθι και δολοφονία
Ο Ορλώφ αποφάσισε τη δολοφονία του Νιν
Ένας πράκτορας της GPU κατασκόπευε το POUM
Η σκανδαλώδης απόπειρα παράνομης κατακράτησης του Δικαστή Μορένο Λεγκία
Ένας αισχρός λίβελλος: Η κατασκοπεία στην Ισπανία
Μια εκδικητική δικαστική απόφαση
Η μνήμη του Νιν πλανιόταν στην αίθουσα…
Κατηγορούμε!
Πρέπει να διαφωτίσουμε όλες τις πτυχές του εγκλήματος
Συμπληρωματικές πληροφορίες για τη δολοφονία του Αντρές Νιν – Α. Κρουά
-Παράρτημα: Η δολοφονία του Καμίλλο Μπερνέρι
Οι δολοφόνοι