Καθώς η νέα Ρωσική κυβέρνηση γινόταν όλο και πιο εχθρική, πολλοί αναρχικοί αποφάσισαν να φύγουν από τη Ρωσία. Οι περισσότεροι από αυτούς τους αναρχικούς αποφάσισαν να πάνε στην Ουκρανία επειδή εκεί το περιβάλλον επέτρεπε περισσότερη ελευθερία στο να βάλουν τις ιδέες τους σε εφαρμογή. Οι αναρχικοί της Μόσχας και της Πετρούπολης, αντιμετωπίζοντας την καταστολή των Μπολσεβίκων, κατέφυγαν στην Ουκρανία, όπου πριν από δεκαπέντε χρόνια το κίνημά τους είχε ανθίσει. Μέχρι το φθινώπορο του 1918 η Συνομοσπονδία Αναρχικών Οργανώσεων Ναμπάτ είχε ιδρύσει τα κεντρικά της γραφεία στο Χαρκόβ (Kharkov) της Ουκρανίας. Η Ναμπάτ πρώτα ενεργοποιήθηκε το φθινώπορο του 1918. Καθώς τα ιδρυτικά μέλη άρχισαν να ψάχνουν για άλλους ανθρώπους που ήταν διατεθειμένοι να παλέψουν για τα ιδεατά τους, το ενδιαφέρον τους τράβηξε η αντάρτικη στρατιά του Νέστωρ Μαχνό (Nestor Makhno). Τότε ο Μάχνο ήταν ο αρχηγός του Εξεγερμένου Στρατού της Ουκρανίας. Καθώς ο Μαχνό είχε ήδη συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό υποστηρικτών, η Ναμπάτ μπόρεσε γρήγορα να αποκτήσει αρκετή επιρροή. Η Ναμπάτ χρησιμοποίησε τη στρατιωτική δύναμη του Μαχνό και το στρατό του για να διασπείρει τις ιδέες της με τρικάκια, εφημερίδες, και αφίσες. Μετά από λίγο, η Ναμπάτ είχε παρουσία με τοπικά γραφεία σε σχεδόν κάθε μεγάλη πόλη της νότιας Ουκρανίας.
